Je kunt wat meemaken in dit vak…Je krijgt een cd’tje toegestuurd voor bespreking, je gooit het in de speller en plots voel je je dertig jaar jonger…. Mij overkwam het met de debuutplaat van dit viertal uit Los Angeles.

Zonder dat ik ook maar één lettertje informatie uit de begeleidende perstekst gelezen had, schoot mij de naam Mike Chapman door het hoofd. Niet erg moeilijk, want deze Bullys klinken –althans op de plaat, als hedendaagse versies van Suzie Quatro of The Sweet. Dat is, me dunkt, volledig op rekening van de legendarische producer te schrijven, die inderdaad aan de knoppen zat voor deze plaat. Qua songmateriaal denk ik dan weer aan The Knack of The Ramones: groepjes die opgevoed zijn met papa’s platen  The Stones of The Who, maar die evengoed de punk meegemaakt hebben vie de collectie van grote broer.

De Bullys zijn niks meer, maar vooral niks minder dan een synthese van al deze gegevens. Weinig origineels te ontdekken dus, maar wel verdomd leuke plaat. De punk attack bevalt me zeer, de gitaren scheuren zoals het moet en vooral, de ritmesectie –dat zijn zanger/songschrijver Davey Meshell en drummer Joey Galvan, zetten een supersolide muur van rock ‘n’ roll neer. Daarmee produceren zij een klein dozijn fijne songs, waarbij slechts af en to een beetje uit de bocht gegaan worden. Mij dunkt dat de trage nummers de band een beetje minder liggen. All The Way Down is daar helaas een spijtig voorbeeld van: de zanger klinkt ietsje te veel alsof hij terplekke in de ballen geknepen wordt, waardoor je als luisteraar moeite hebt om van de ff-knop af te blijven. Gelukkig wordt dat euvel meteen rechtgezet op Our Time is Coming, het rechttoe-rechtaan prijsbeest van de plaat.

Ik heb er geen idee van of er hier in West-Europa een markt is voor dit soort garagepunkrock, maar mij bevalt het wel. Het lijkt me zeer aan te bevelen deze band live aan het werk te kunnen zien: ruim drie jaar spelen in de clubs van LA heeft vast een hechte sound opgeleverd. Op de plaat komt die er meestal goed uit, maar ik zit bijna constant te denken dat dit voornamelijk een live band is. Maar dan wel een hele goeie. (Dani)